Maandag 21 oktober 2024 | Loon op Zand | Geschreven door Helene Wirken
‘Beseffen dat je eenzaam bent, is de eerste stap’
Roland Ligtenberg (41 jaar) leeft volgens een drukke agenda en is dagelijks omringd door mensen. Toch doet hij mee aan de activiteiten en workshops van Stichting Brabant Maatjes. De enthousiaste Roland is op zoek naar een plek waar hij volledig zichzelf kan zijn. Bij Brabant Maatjes leert hij pas echt mensen kennen, gewoon door een goed gesprek. Want Roland praat nou eenmaal graag!
De rem is eraf
‘Vroeger was ik verlegen en had ik een glaasje bier nodig om een meisje aan te spreken. Dat is nu wel anders’, vertelt Roland. ‘In 2001 kreeg ik een scooterongeluk. Ik belandde op de intensive care met veel verwondingen. Een heftige tijd, waarna jarenlange revalidatie volgde. Gelukkig loop ik weer zelf, een rolstoel heb ik niet meer nodig. Maar ik heb NAH, niet-aangeboren hersenletsel. Hierdoor ben ik mijn rem soms kwijt. Ik kan druk zijn en houd van praten en lolletjes.’
Sociaal en toch eenzaam
Met een lach vertelt Roland verder: ‘Niet iedereen zit te wachten op een lolbroek, dat past niet bij mijn leeftijd en ik wil zo ook niet gezien worden. Niet iedereen wil praten, of snapt mijn bedoeling; heb vaak zat bij een bushalte gezeten en om het wachten wat plezieriger te maken begin ik een praatje, vrouwen denken dan dat ik ze aan het versieren ben en hoor dat gelijk ook, terwijl ik gewoon de tijd wil doden.’
Erkennen dat je eenzaam bent
‘Ik woon op mezelf en krijg hulp van een ambulant hulpverlener. We praten regelmatig over hoe het met me gaat. Zij kent mij en mijn enthousiasme, ze raadde me aan eens te wachten tot een ander het gesprek start. Dat duurt soms zo lang dat ik toch zelf maar begin. Geleidelijk begon ik te beseffen dat ik eenzaam was. Eigenlijk ben ik mijn hele leven al eenzaam. Voor mijn ongeluk was ik te verlegen en nu te enthousiast.’’
Tekst gaat verder onder de foto >>
Gewoon mezelf zijn
Roland: ‘Samen met de ambulant hulpverlener zocht ik naar een groep mensen waarbij ik me fijn voel. Ik heb jarenlang verschillende groepen en praatavonden uitgeprobeerd, voor mensen met NAH, lichamelijke/licht verstandelijke beperking, het voelde een beetje alsof ik er nooit bij thuis hoorde. Bij de start van zo’n bijeenkomst moest ik telkens mijn verhaal vertellen; wie ik ben met mijn beperking. Het voelde een beetje als hulpverlening. Want ik had het gevoel dat zei in het begin van het erkenningsproces zaten. Bij Brabant Maatjes gebeurde er iets bijzonders, de eerste keer dat ik bij een spelletjesavond in Waalwijk aansloot. Ik ging zitten aan een tafeltje en begroette mijn tafelgenoten, na een kort welkomstwoord begonnen we direct met het spel. Dat had ik nog nooit meegemaakt.’
Brabant Maatjes: gezelligheid én nieuwe dingen uitproberen
‘Bij het uitje naar Den Haag heb ik een aantal mensen beter leren kennen. Als je een hele dag met elkaar optrekt is er tijd genoeg voor goede gesprekken. Binnenkort staat het wraps eten op het programma, daar zal ik vast zoveel praten dat ik te weinig tijd heb om te eten’, grapt Roland. ‘Waterskiën met Brabant Maatjes vond ik het allerleukst, dat was helemaal nieuw voor mij. Door mijn spasme ging het ook helemaal niet, ik heb het 5 keer geprobeerd en in totaal 10 seconde op het water gestaan.’
Persoonlijke dingen door het Samen Sterk Event
Ook heb ik meegedaan aan het Samen Sterk event. Daar vertelde ik over mijn ervaringen in het contact maken met mensen. ‘Veel mensen wisten dit al, maar ik ben er zelf achter gekomen dat ik extravert ben. Voor mijn ongeluk was ik introvert, zo’n persoonlijk inzicht heb je zelf niet altijd in de gaten en neem je de rest van je leven mee.’
Tekst gaat verder onder de foto >>
De toekomst van Roland
‘Waar ik van droom?’, herhaalt Roland. ‘Ooit wil ik een relatie, een leuke vriendin. Ik heb relaties gehad, samenwonen of trouwen is er niet van gekomen. Ik wil van alles beleven, je kan beter leven met herinneringen dan met dromen. Voor nu hoop ik dat mensen uit zichzelf een gesprek met mij voeren of op z’n minst iets terugzeggen. Wat is er mis met gewoon een praatje maken?’
Wil je ook je verhaal delen of in contact komen met anderen die hetzelfde meemaken als Roland? Neem dan contact op met Stichting Brabant Maatjes via info@brabantmaatjes.nl of bel 085-0074235. Samen kunnen we het taboe doorbreken en eenzaamheid aanpakken.
Foto’s gemaakt door Evelien IJpelaar Fotografie